CHEGA O OUTONO Á CASA DA SRA. LINGUA

O OUTONO PETOU Á PORTA DA NOSA AMIGA: PUM, PUM, PUM!. E ELA ASOMOUSE A AXEXAR UN POUCO. VIU QUE ÁS VECES SOPRABA UN VENTO FORTE (SOPRAMOS FORTE) E ÁS VECES VENTABA AMODIÑO (SOPRAMOS AMODIÑO). PERO, AÍNDA ASÍ, DECIDIU SAÍR A DAR UN RAITE POR AÍ.